Another week in paradise ;)

Deze week ben ik eindelijk begonnen met metingen voor mijn eigen onderzoek! Ik heb een groep van 15 paarden van één stal, en die moet ik elke week op de drukplaat zeggen. 3x 1 minuut stilstaan, dat is best een uitdaging, dus we redden het niet om alle paarden op 1 middag te doen, dus ik ga 2x per week voor mijn onderzoek naar de stal. Het was eigenlijk de bedoeling om 15 2-jarige renpaarden te volgen vanaf het begin van de training, maar helaas is het niet gelukt om zo’n groep te verzamelen, dus nu moet ik het maar doen met wat deze trainer in de aanbieding heeft. Maar ik mag blij zijn dat ik het mag doen, ik loop daar toch 8 weken lang, 2 middagen per week, een uurtje of 2-3 in de weg. En als ik hulp nodig heb komt het personeel me gewoon helpen. De paarden zijn gelukkig over het algemeen heel makkelijk, en kijken niet op van de grote zwarte plaat waar ze even op moeten gaan staan. Als ik op pad ga krijg ik een auto van de universiteit mee, en er is een meisje dat als mijn assistente mee gaat, ideaal en heel gezellig natuurlijk ;).

Ook heb ik weer een kijkje mogen nemen bij andere onderzoeken. Zo heb ik bij de onderzoeken van de andere Nederlandse studenten mee geholpen. Mark met het ontleden van possums, Jennifer met het wegen en bloed afnemen bij een groep van 60 kalveren, en Tom met het verzamelen van teken in de herten-farm.

Ze waren op de uni denk ik bang dat ik me verveelde, dus ben ik gevraagd of ik niet wil assisteren bij de anatomie-lessen van de 2dejaars DGK studenten. Uhm, geen probleem natuurlijk! De lat werd me alleen wel heel hoog gelegd gelijk… Vorig jaar waren er ook 4 Nederlandse DGK studentes die bij die lessen hadden geassisteerd, en die hadden het schijnbaar heel erg goed gedaan, daar waren ze erg van onder de indruk. Hmm, oke, no pressure, no pressure… Het begeleiden was heel erg leuk, maar ik vond het toch lastig hoor! Ik heb al die dingen natuurlijk ook nog maar een paar keer gezien, en moet zelf soms ook heel erg zoeken welke zenuw of welk bloedvat het nou is, en als me dat dan even gevraagd wordt midden in een preparaat dat je niet zelf van het begin af aan bekeken hebt… Maar goed volgens mij waren er zat begeleiders, dus als ik iets niet wist kon ik het gewoon aan iemand anders vragen, dus ik heb ook gewoon veel gezellige gesprekjes gehad over hoe het nou is om in NL te studeren, en hoe ik het hier in NZ vind. Heel leuk, nu wordt ik af en toe ook herkend door DGK studenten van hier, haha!

Zaterdag ben ik samen met Jennifer (DGK studente van NL), Maria (DGK studente + huisgenootje uit Colombia), Alex (meisje uit Colombia) en Kerry (huisgenoot gewoon uit NZ :P) naar Cape Kidnappers geweest. Dit is een kaap waar een van de grootste Gannet (Jan-van-Gent?) kolonies leeft. De wandeling ernaartoe ging over het strand heen. Dit was heel leuk, want je moest tussen het tij door lopen, omdat je anders niet om bepaalde rotspunten heen kon die heel ver het water in staken. Het weer was bewolkt toen we begonnen met lopen, maar ongeveer een half uurtje voordat we bij de kaap waren ging het zonnetje schijnen, alsof het zo had moeten zijn! Het uitzicht vanaf boven was echt prachtig, en er waren inderdaad echt heeeeeel veeeeeel vogels, haha! Op de terugweg hadden we al een beetje last van het tij. Om om de rotspunten heen te kunnen lopen moest je toch wel tot aan je middel in het water (oke, ik dan tenminste), en met je rugzak boven het hoofd! Dat voelde toch behoorlijk avontuurlijk ;). We waren ook de laatste mensen die terugliepen vanaf de cape, dus met de laatste zonnestraaltjes kwamen we aan bij de auto…

Zondag hebben Jennifer en ik de kledingwinkels in Palmy onderzocht. Er is hier 1 hele leuke winkel (Mirrou). Zelfde prijzen als in NL, maar dan in NZD ipv euro’s! Prima! Dus ehm misschien moet ik maar voor bagage gaan bijbetalen op de terugreis, haha! Maar daar maak ik me voorlopig nog geen zorgen over, eerst nog een 3 maandjes genieten hier in NZ! 